ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1. 1922: Η ελληνική και η αρμενική συνοικία της Σμύρνης καταστρέφονται από πυρκαγιά που σκόπιμα έβαλαν οι τουρκικές Αρχές της πόλης. Η 11η Μεραρχία, υπό τον Υποστράτηγο Νικόλαο Κλαδά, αφού κυκλώνεται στην περιοχή των Μουδανιών, παραδίδεται στους Τούρκους.

Αλλάζουμε χρώματα... αλλάζουμε διάθεση!

     Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς βάφουμε και καθαρίζουμε το σχολειό μας, ξεκινώντας από τις αίθουσες που θα υποδεχτούν τους μαθητές μας στις 11 Σεπτεμβρίου ... 

Προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ένα χώρο στον οποίο μαθητές και δάσκαλοι θα αισθάνονται όμορφα με δεδομένο και διατυπωμένο από μελέτες ότι τα παιδιά προτιμούν ένα σχολικό περιβάλλον πλούσιο σε ερεθίσματα και αισθητικά ενδιαφέρον . Το ερέθισμα του σχολικού χώρου,λοιπόν,πρέπει να χαρακτηρίζεται από πολυχρωμία και να είναι μορφολογικά σύνθετο ,αποφεύγοντας την τυποποίηση και τη "μουντή εμφάνιση" (Γερμανός 2003)

Οι κτιριακές εγκαταστάσεις του σχολείου με τον εξοπλισμό τους ,το φωτισμό,τη θερμοκρασία,τον εξαερισμό προσφέρουν ποικιλία φυσικών και συναισθηματικών ερεθισμάτων και δηλώνουν με έμμεσο τρόπο τι και πώς αναμένεται να γίνει στην τάξη.

 Άλλωστε "ο δομημένος σχολικός χώρος προσφέρει μέσα από τα σχήματα,τα χρώματα και τα μεγέθη των σχολικών κτιρίων αισθητικά ερεθίσματα που συντελούν στην αισθητική ανάπτυξη τωνπαιδιών" (Ματσαγγούρας 2003)

Κάτω από αυτό το πρίσμα, σε δύσκολες οικονομικά εποχές, γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια να αποκτήσουμε καλύτερες συνθήκες για ένα δημιουργικό σχολειό. 

Τα καλύτερα έρχονται ... θα τα δείτε σύντομα από κοντά

Νέα χρονιά... νέο χρώμα

Ευχάριστοι χρωματικοί συνδυασμοί 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

29: Αποκεφαλίζεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής.

1831: Ο Βρετανός χημικός, Μάικλ Φαραντέι, ανακαλύπτει την ηλεκτρομαγνητική επαγωγή, την παραγωγή ενός ηλεκτρικού κύματος από την αλλαγή της μαγνητικής έντασης, την αρχή λειτουργίας της ηλεκτρομαγνητικής γεννήτριας.

1885: Ο Γκότλιεμπ Ντέιλμερ πατεντάρει την πρώτη μοτοσικλέτα.

1911: Ανακαλύπτεται στην Καλιφόρνια ο τελευταίος ιθαγενής εκπρόσωπος της αρχαιολιθικής εποχής, ο Ίσι. Θεωρείται, ο τελευταίος ιθαγενής Αμερικανός, που έζησε ανεπηρέαστος από τον Ευρωπαιοαμερικανικό πολιτισμό.

1924: Το αερόστατο «Γκραφ Ζέππελιν» ολοκληρώνει το ιστορικό του ταξίδι γύρω από τον κόσμο όταν φτάνει στο Λέικ Χερστ της Νέας Υόρκης. Το ταξίδι ξεκίνησε το πρωί της 8/8 από το Λέικ Χερστ και διήρκεσε 21 μέρες, 7 ώρες και 26 λεπτά.

1949: Η ΕΣΣΔ πραγματοποιεί την πρώτη της μυστική πυρηνική δοκιμή.

1959: Ανακαλύπτονται τα τείχη και οι πύλες των Μυκηνών κατά τις τελευταίες ανασκαφές.

1963: Σε 22 αξιωματικούς της Χωροφυλακής απαγγέλλεται κατηγορία για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη.

1966: Οι Μπιτλς δίνουν την τελευταία τους συναυλία στο Σαν Φρανσίσκο.

https://www.youtube.com/watch?v=ajCYQL8ouqw

Οι τοίχοι του Σχολείου... τέχνη αισχίστου είδους

Μια απογοητευτική εικόνα στις σχολικές κτιριακές εγκαταστάσεις του Δημοτικού Σχολείου Μαΐστρου.

 Άγνωστοι έγραψαν σε όλους τους τοίχους συνθήματα και μηνύματα , απογοητεύοντας όλους εμάς που εμπλεκόμαστε σ' αυτό.

Σε δύσκολους καιρούς, με τα οικονομικά των σχολείων να βρίσκονται στο ναδίρ, με την προσπάθεια όλων - γονέων, δασκάλων και του Δήμου - να ευπρεπίσουμε εσωτερικά το κτίριο... προστέθηκε μια ακόμη υποχρέωση. Το πιο απογοητευτικό όμως είναι το γεγονός της πράξης αυτής καθαυτής...

Ενημερώθηκε άμεσα το Α.Τ. Αλεξανδρούπολης το οποίο και πραγματοποίησε πλήρη καταγραφή του συμβάντος, με σκοπό να κινηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες για τον εντοπισμό των δραστών.

 Σ.Σ. Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Ναϊτίδη

 

Πρώτη μέρα στο σχολείο;

Αν η επιστροφή στα θρανία είναι μία φορά δύσκολη κάθε Σεπτέμβρη, η πρώτη φορά στο σχολείο, ή η αλλαγή σχολείου αποτελούν ειδικές περιπτώσεις που χρήζουν προσεκτικής μεταχείρισης όσο οι μέρες πλησιάζουν. Εκτός από υπομονή και κατανόηση, υπάρχουν και μερικές ακόμη πρακτικές που θα σας βοηθήσουν. 

Επισκεφθείτε μαζί του το σχολείο κάποια μέρα πριν ανοίξει, για να δει έστω και απ’ έξω το χώρο. Όσο ασήμαντο και αν σας φαίνεται, το να ξέρει εκ των προτέρων ένα τουλάχιστον από τα καινούρια πράγματα που έχει να αντιμετωπίσει, το χώρο, θα το βοηθήσει να προσαρμοστεί ευκολότερα.

Την πρώτη ημέρα καλό θα ήταν να το συνοδεύσετε στο σχολείο –ή κάποιο άλλο στενό σας πρόσωπο, με το οποίο αισθάνεται άνετα, αν εσείς δεν μπορείτε– και να μείνετε για λίγο στο προαύλιο. Η παρουσία σας εκεί θα το ανακουφίσει, καθώς δε θα αισθάνεται μόνο του τουλάχιστον τα πρώτα λεπτά επαφής με το καινούριο περιβάλλον.

 ΠΡΟΣΟΧΗ: να μην το παρακάνετε και μείνετε εκεί περισσότερο ή το συνοδεύετε κάθε μέρα. Ο σκοπός είναι να του δώσετε θάρρος στην αρχή για να αισθάνεται στη συνέχεια άνετα να πηγαίνει μόνο του. Η συνεχής παρουσία σας εκεί θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: την πρώτη μέρα που θα χρειαστεί να εμφανιστεί μόνο του στο προαύλιο θα είναι σα να πηγαίνει πρώτη φορά στο σχολείο. 

Εξηγήστε του αναλυτικά τι θα κάνει εκεί, τι θα έχει να αντιμετωπίσει,ώστε να είναι προετοιμασμένο. Τονίστε τα θετικά, ότι θα γνωρίσει νέους φίλους, θα πηγαίνει εκδρομές, θα μάθει ενδιαφέροντα πράγματα, και σχεδιάστε μαζί του πώς θα αντιμετωπίσει αυτά που φοβάται: πώς θα προσεγγίσει τα άλλα παιδιά, πώς θα μιλήσει στη δασκάλα, πώς θα το βοηθάτε όταν διαβάζει στο σπίτι αν δυσκολευτεί σε κάτι.

Καταπολεμήστε τους δικούς σας φόβους και το άγχος του αποχωρισμού. Αν δει εσάς ανήσυχους ή αγχωμένους θα θεωρήσει το φόβο του δικαιολογημένο και δε θα κάνει καμία προσπάθεια να τον αντιμετωπίσει. Μην το αφήσετε να πιστέψει ότι μπορεί να του συμβεί κάτι κακό αν απομακρυνθεί από κοντά σας.

Σε καμία περίπτωση μην τιμωρείτε το φόβο ή επιπλήττετε το παιδί για αυτήν τη συμπεριφορά του. Όχι μόνο διότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να φοβάται, αλλά και γιατί δείχνοντάς του ότι δεν εγκρίνετε τις ανησυχίες του θα το κάνετε να κλειστεί στον εαυτό του, για να μη σας δείχνει ότι φοβάται, και να αισθανθεί ακόμα χειρότερα. Αντίθετα, δείξτε του ότι επιβραβεύετε την προσπάθεια αντιμετώπισης που κάνει και ότι είστε διατεθειμένοι να το βοηθήσετε όσο γίνεται να ξεπεράσει τους φόβους του.

Θυμίστε του άλλες καταστάσεις που φοβόταν και πώς το ξεπέρασε –πόσο καλοί φίλοι είναι με το παιδάκι που ντρεπόταν στην αρχή να του μιλήσει στην παιδική χαρά, ή πόσο ανώδυνη αποδείχτηκε η εξέταση στο γιατρό που φοβόταν να πάει.

Διαλέξτε μαζί τα σχολικά είδη και τα ρούχα που θα φορέσει.

Μεταδώστε του ενθουσιασμό, κινήστε του την περιέργεια, δώστε του κίνητρα για να πάει στο σχολείο: πείτε του για τους καινούριους φίλους που θα γνωρίσει, για τα παιχνίδια που θα παίξει, για τα πράγματα που θα μάθει –και πώς θα του χρησιμεύσουν σε πρακτικό επίπεδο, ότι θα μπορεί π.χ. να διαβάζει τα «γράμματα», τους υπότιτλους, στα παιδικά και τις ταινίες για να τα βλέπει μόνο του, χωρίς τη βοήθειά σας–, μιλήστε με καλά λόγια για τη δασκάλα κλπ.

Μην υποτιμάτε τους φόβους του και μην του δείξετε σε καμία περίπτωση ότι σας φαίνονται ασήμαντοι. Σ’ εκείνο φαίνονται τεράστιοι –όπως ακριβώς και σε εσάς οι δικοί σας.

Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από μια τέτοια άρνηση;

Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να κάνουν ένα παιδί ευάλωτο, στο να αντιμετωπίσει αγχογόνες καταστάσεις. Αυτή η άρνηση μπορεί να συνδέεται με το φόβο του μήπως αποτύχει στο σχολείο, μήπως δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις προσδοκίες των γονιών και των δασκάλων του. Έτσι προτιμά να μην εγκαταλείψει την ασφάλεια του σπιτιού του. Πολύ συχνά, και οι ίδιοι οι γονείς -ιδίως η μητέρα- δυσκολεύονται να αποχωριστούν το παιδί τους.

Παιδιά που αρνούνται να πάνε στο σχολείο αναφέρουν καμιά φορά ότι τους πειράζουν οι συμμαθητές τους ή ότι ο δάσκαλός τους είναι ιδιαίτερα αυστηρός, χωρίς αυτό απαραίτητα να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Σε αρκετές περιπτώσεις τα προβλήματα μπορεί να είναι στο σπίτι. Το παιδί μπορεί να μη νιώθει καθόλου σίγουρο να αφήσει τη μητέρα του που είναι άρρωστη ή που υποφέρει η ίδια από κάποια ψυχολογική κρίση – ένα συζυγικό πρόβλημα – το οποίο είναι γνωστό στο παιδί. Επίσης, το παιδί μπορεί να νιώθει ανασφάλεια, αν κάτι αλλάξει στις σχέσεις του με τη μητέρα του.

Προτάσεις για βιβλία... πριν αρχίσει το σχολείο

Ιστορίες φτιαγμένες στη μηχανή ... του Τζιάννι Ροντάρι

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Σκληρόδετη έκδοση

Ένας ταχυδρόμος από την Τσιβιταβέκια μπορεί και σηκώνει... ασήκωτα βάρη, ένας μοναχικός καουμπόι χρησιμοποιεί ως όπλο το πιάνο του, ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τη Βενετία... Άραγε, γιατί δεν αρέσει στα περιστέρια η πορτοκαλάδα;
Πρόσωπα αλλόκοτα, καταστάσεις απρόβλεπτες, εκπλήξεις απροσδόκητες στο φινάλε κάθε ιστορίας: με μεγάλη μαεστρία ο Τζάνι Ροντάρι στήνει ένα ταξίδι ανάμεσα σε ελαττώματα και αρετές της καθημερινής μας συμπεριφοράς. Δεν έχει πρόθεση να διδάξει ούτε να μεταδώσει γνώσεις, όμως τα χιλιάδες πυροτεχνήματα της γραφής του, η ειρωνεία στον τρόπο που μεταχειρίζεται ακόμα και τις κοινότοπες, καθημερινές εκφράσεις γίνονται αφορμές ψυχαγωγίας και στοχασμού για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.

Εγώ, η μαμά και τα μυστήρια 2: Ο άντρας που εξαφανίστηκε

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Έμιλι και η μητέρα της εγκαταλείπουν τη φρενήρη ζωή του Λονδίνου για να ζήσουν στο Μπλόσομ Κρικ, ένα ήρεμο χωριουδάκι στην επαρχία του Κεντ, όπου τις περιμένει η αγροικία που κληρονόμησαν από τον ιδιόρρυθμο θείο Όρβιλ. Το σπίτι αυτό, όμως, είναι ταυτόχρονα και η έδρα του Γραφείου Ερευνών Ράιτ, το οποίο η Έμιλι και η Λίντα αποφασίζουν να επαναλειτουργήσουν.

Ένα ήρεμο πρωινό του καλοκαιριού, ο Φρεντ Μολόι, πρώην αρχειοφύλακας του δήμου αλλά και πιστός βοηθός των δύο ντετέκτιβ, φτάνει αλαφιασμένος στο χωριό. Έχει χάσει τη φωνή του από το σοκ που έπαθε και με χειρονομίες τούς περιγράφει αυτό που αντίκρισε στο γήπεδο του γκολφ του Φέρφιλντ Κόουβ: ένας άντρας κείτεται αναίσθητος στο χορτάρι δίπλα στην τρύπα 18! Η Έμιλι και ο φίλος της, ο Τζέιμι, σπεύδουν στο Φέρφιλντ, μα δε βρίσκουν κανένα ίχνος του άντρα. Ανακαλύπτουν όμως ένα μυστηριώδες αντικείμενο: ένα μικρό μεταλλικό κλειδί με χαραγμένο επάνω του τον αριθμό 144 και τα αρχικά B.S.B. Άραγε σε ποιον ανήκει το κλειδί και τι απέγινε ο άντρας που είδε ο Φρεντ;